Pek çok yasa, cinsel şiddetin tecavüz olarak tanımlanabilmesi için her zaman güç kullanımını veya direncin kırılmasını gerektirdiği efsanesinin ötesine geçmiştir. Artık “hayır, hayır demektir” (Almanya) yaklaşımlarından “evet, evet demektir” (İsveç) yaklaşımlarına kadar uzanmaktadır.

Ek olarak, mağdurun anlaşması her zaman rıza anlamına gelmez.

Rıza, yalnızca bir kişinin sözlü anlaşmasını ifade etmez. Kişinin anlaşması her zaman rıza anlamına gelmez. Genellikle belirgin bir güç dengesizliği ile işaretlenen kişilerarası ilişki dinamiklerinin yanı sıra cinsel saldırının gerçekleştiği özel bağlam da dikkate alınmalıdır.

Başka bir kişiyle cinsel temasta bulunmak isteyen herkes, kendisine dokunulması için tam ve bilgilendirilmiş rızasını aldığından emin olma sorumluluğuna sahiptir. Varsayımlara, tahminlere, umutlara, geçmiş rızaya, tecavüz mitlerine veya önyargılara güvenmek, tam ve bilgilendirilmiş rıza ilkesiyle tutarlı değildir. Cinsel temas, yalnızca bir kişi izin verirse haklı çıkar.

Rıza, ancak verme ehliyetine sahip bir kişi tarafından, bu yetkinin zamana, yere ve duruma özel olduğu akılda tutularak, geçerli olarak verilebilir. Belirli bir zamanda cinsel aktivitede bulunma rızası, daha sonraki bir zamanda rıza anlamına gelmez. Sarhoşluk, korku, hata veya zihinsel bozukluğun bir sonucu olarak kendisi için bilinçli bir karar veremeyen bir kişi kapasiteden yoksun olabilir. Bir kişi bilinçli olabilir ama yine de kapasiteden yoksun olabilir.

Bir savcının şikayetçinin rızasının olmadığını kanıtlaması istenmemelidir. Aksine, cinsel temasın meşru olduğunu kanıtlaması gereken sanıktır.

Örneğin, “müşteki muvafakatının geçersiz olacağından bu kadar mı korkuyordu?” diye sormak yerine, “müştekinin korktuğunu bildiği halde sanık, müştekiye dokunmakta haklı mıydı?” diye sormalıyız. Korkmuş bir kişinin rızası, tam ve bilgilendirilmiş rızanın açık bir göstergesi olarak alınamayacağı gibi, davalının eylemleri de bu rıza temelinde haklı gösterilemez.

Ceza yargılamasında kilit soru, sanığın şikayetçiye karar vermeleri için ihtiyaç duydukları zaman, alan, baskıdan muafiyet ve bilgi vererek onun cinsel özerkliğine saygı gösterip göstermediği olmalıdır.

Kanun, davalının: şikayetçiye rıza gösterip göstermediğini, onları yanıltıp yönlendirmediğini veya şikayetçinin bilinçli bir karar vermesi için gereken bilgileri ifşa edip etmediğini sormaması veya onlara baskı yaptı. O sırada müştekinin sarhoş olduğunu bilen bir sanık, müştekinin rızasını savunma olarak kullanamaz.